Proszę zapoznać się ze stroną poświęconą temu zagadnieniu: tutaj

Nie ma dobrej odpowiedzi na to pytanie, wszystko zależy jakie związki składają się na TDS i jakie jest przeznaczenie wody. Ogólnie mówiąc, dla wody pitnej preferowany jest niższy poziom TDS a co za tym idzie czystsza woda. Amerykańska Agencja Ochrony Środowiska, wszystkie stany USA, Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) i większość państw europejskich wprowadziły regulacje określające maksymalny poziom TDS w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi. Zwykle poziom zanieczyszczeń określany przez TDS nie może przekraczać 500 lub 1000 ppm, ale ograniczenia te są różne w zależności jakiego kraju dotyczą. Zazwyczaj dolna granica TDS nie jest określana.

Optymalny poziom TDS będzie różny w zależności od zastosowania danej wody. Choć woda spożywcza, ze względów zdrowotnych, powinna być jak najczystsza, to na przykład ryby i rośliny, wymagają wody o bardzo różnym poziomie TDS, z czego większość jest dużo wyższa niż od TDS wody pitnej dla ludzi. Jeśli używasz miernika TDS/EC do kontroli jakości wody przeznaczonej do konkretnego zastosowania, skontaktuj się z producentem urządzenia i ustal jaki poziom TDS jest wymagany. Na przykład, jeśli używasz miernika do sprawdzenia skuteczności systemu filtracji wody, skontaktuj się z producentem tego systemu w celu uzyskania informacji jak dany filtr wpływa za zmianę poziomu TDS. Jeśli kontrolujesz wodę w basenie, dla roślin, ryb itp. Skontaktuj się ze specjalistą w danej dziedzinie.

Miernki TDS/EC nie są bardzo wymagającymi urządzeniami jeżeli chodzi o bieżącą konserwację. Podstawową zasadą jest utrzymywanie w czystości elektrod i czujnika temperatury. Odkładające się na elementach pomiarowych osady mogą zakłócić wyniki podawane przez urządzenia. Aby uniknąć takich sytuacji, po każdorazowym pomiarze wysokich stężeń TDS, należy elektrody miernika przepłukać w czystej, najlepiej zdemineralizowanej wodzie i osuszyć. Regularnie należy też kontrolować stan naładowania baterii, ponieważ spadek napięcia może powodować iż wyniki podawane przez miernik będą niemiarodajne. Nie należy miernika pozostawiać w miejscach nasłonecznionych i o podwyższonej wilgotności.

Niestety nie. Używanie zatyczki jako pojemnika do badania próbki nie jest dopuszczalne. Zatyczka miernika służy jedynie do ochrony elektrody przed zanieczyszczeniem i uszkodzeniami mechanicznymi. Aby uzyskać najlepsze rezultaty, należy użyć szklanego pojemnika o objętości przynajmniej 100 ml. Dopuszczalne jest też używanie pojemników plastikowych jeżeli są przeznaczone do tego celu.

Tak, pomiar w jednym jak i drugim urządzeniu odbywa się na dokładnie takiej samej zasadzie. Chociaż EC i TDS są często używane zamiennie to należy jednak zauważyć kilka bardzo istotnych różnic. EC odnosi się do ładunku elektrycznego danej próbki wody, TDS natomiast oznacza całkowitą ilość substancji w wodzie innych niż czysta woda. Jedynym w pełni wiarygodnym sposobem pomiaru TDS jest odparowanie wody i zważenie tak zwanej suchej pozostałości. Ponieważ dla przeciętnego użytkownika w warunkach domowych jest to niewykonalne, opracowano metodę szacowania poziomu TDS poprzez pomiar EC wody. Każdy elektroniczny miernik TDS to w rzeczywistości miernik EC – konduktometr.

Dzięki posiadaniu przez jony ładunku elektrycznego możliwe jest dokładne oszacowanie ilości TDS poprzez określenie przewodności elektrolitycznej wód. Ponieważ różne jony poruszają się z różną prędkością, konieczne jest przekształcenie przewodności (EC) na gęstość (TDS) przy użyciu odpowiedniego stopnia konwersji, który naśladuje charakterystykę jonów przeważających dla danego typu wody:

• KCl: Chlorek potasu jest międzynarodowym standardem do kalibrowania przyrządów mierzących przewodnictwo. COM-100 jest domyślnie fabrycznie skalibrowany z użyciem buforu KCl 1413 mikrosiemenów. Współczynnik konwersji KCl wynosi 0,5-0,57.
• 442TM: Opracowany przez firmę Myron L, model 442TM symuluje właściwości naturalnej wody z rzek, jezior, studni, wody pitnej itd. Uzyskiany jest przy użyciu 40% wodorowęglanu sodu, 40% siarczanu sodu i 20% chlorku. Współczynnik konwersji 442 wynosi od 0,65 do 0,85.
• NaCl: Chlorek sodu jest używany w wodzie, gdzie dominującymi jonami są NaCl, lub których właściwości są podobne do NaCl, takich jak woda morska i słonawa. Współczynnik konwersji NaCl wynosi 0,47 do 0,5.

Pomiary w przewodności elektrolitycznej EC (μS) nie mają współczynnika konwersji, ale wymagają prawidłowego ustawienia odpowiedniego współczynnika temperaturowego. Większość cyfrowych mierników TDS innych niż COM-100 wykorzystuje współczynnik konwersji NaCl (średnio 0,5). Niektóre mierniki są dostępne ze współczynnikiem konwersji 442.

Zazwyczaj nie ma potrzeby dokonania pomiaru z tak wysoką dokładnością jaką zapewnia nam miernik TDS/EC. Dla większości gałęzi przemysłu wymagających kontroli poziomu TDS, takich jak woda spożywcza, akwakultura czy hydroponika ważniejsze jest, aby poziomy TDS znajdowały się w pewnym określonym zakresie. Istnieje kilka branż, które wymagają określenia dokładnego poziomu ppm lub μS, ale poziom ten jest niemal zawsze zerowy. Z wyjątkiem sytuacji kiedy musimy oznaczyć poziom srebra koloidalnego lub zawartości pożywki nigdy nie zachodzi sytuacja gdzie konieczne jest określenie absolutnie dokładnego poziomu TDS w wodzie.

• Powszechne jest przekonanie, że wody mineralne pomagają dostarczać organizmom żywym  elementów metabolizmu. Istnieją jednak naukowe dowody, że większość tych minerałów jest w formie nieorganicznej (martwej). Wprawdzie mogą wchodzić do obiegu materii, ale nie mogą być wykorzystywane w procesie fizjologicznym budowy ludzkiej komórki.
• Woda mineralna może dostarczać ciału „martwe” lub „nieorganiczne” minerały, których nie można właściwie zaimplementować.
• Nieorganiczne minerały nie tylko nie pomagają ale wręcz przeszkadzają w metabolizmie organizmu.
• Zapotrzebowanie organizmu na minerały powinno być zaspokajane w procesie odżywiania a nie poprzez picie wody (za American Medical Journal)
• Minerały organiczne stanowią w wodzie wodociągowej tylko 1% ogólnej sumy wszystkich minerałów jakie zawiera.
• Jedna szklanka soku pomarańczowego zawiera więcej korzystnych minerałów niż 100 litrów surowej wody z kranu.
• Wielu dietetyków dowiodło, że minerały pochodzenia organicznego są wielokrotnie łatwiejsze do przyswojenia niż wypłukane z materii nieorganicznej (np. dolomit spożywczy).
• Minerały nieorganiczne stają się organiczne tylko poprzez fotosyntezę i wtedy mogą być asymilowane przez nasz organizm jako minerały organiczne.
• Czysta woda wypłukuje niezasymilowane nieorganiczne minerały z naszego organizmu podczas gdy w pełni zaabsorbowane minerały organiczne pozostają w żywej tkance.

Każdy z mierników TDS firmy HM Digital może być używany do kontroli poziomu soli do maksymalnego zakresu skali danego miernika. Sól jest częścią TDS, a zatem będzie częścią lub całością otrzymanego wyniku. Jeśli najpierw filtrujesz wodę usuwając z niej cały TDS, a następnie dodajesz sól, po prostu użyj miernika, tak jak przy każdym typowym badaniu. Jeśli w wodzie jest tylko sól, a odczyt wynosi 2500 ppm, to znaczy że woda zawiera stężenie soli 2500 mg/dm3. Jeżeli Jeśli wykorzystujesz do napełniania basenu niefiltrowanej wody z kranu, najpierw przed dodaniem soli, sprawdź jej poziom TDS. Przykładowo jeżeli woda kranowa posiada TDS 200 ppm, a woda w basenie powinna zawierać 3500 ppm soli, należy dodać różnicę czyli 3300 ppm soli.

Niestety nie ma możliwości kontroli, za pomocą miernika TDS, poziomu twardości wody zmiękczanej przez centralny zmiękczacz wody oparty na jonicie. Zmiękczacz, którego zasada działania oparta jest o wymianę jonów przez żywicę jonowymienną nie zmienia poziomu TDS wody lecz jedynie jej skład. Zmiękczacz usuwa jony jednego rodzaju i proporcjonalnie zastępuje je innymi. Woda przepływa przez żywicę lub naturalny zeolit np. Crystal-Right, który wymienia jony wapnia i magnezu na jony sodu pobierane z soli. Dlatego też poziom TDS, z niewielkimi odchyleniami, pozostanie praktycznie stały przed jaki i za zmiękczaczem.

Parametrem jest mierzona charakterystyczna cecha np. temperatura, gęstość, przewodność. Skala jest określonym zakresem zastosowanym do pomiaru danego parametru np. Celsjusz, Fahrenheit, ppm, Simens.

EC jest parametrem – skrótem od Electrical Conductivity, czyli przewodnictwo elektryczne, konduktywność. Przewodność elektrolityczna (konduktywność elektrolityczna) jest przewodnością słupa cieczy o grubości 1 cm i przekroju 1 cm². Jednostką przewodności właściwej jest Simens [S]^.cm^-1 (lub [Ω^-1.cm^-1]). Najczęściej pomiarów dokonujemy w mikro Simensach (μS) lub mili Simensach (mS). Na przykład, jeśli konkretna aplikacja wymaga wody „2.0 EC”, mamy do czynienia z nieprawidłowym określeniem. Najprawdopodobniej aplikacja wymaga poziomu EC 2.0 mS, czyli 2,0 mS = 2000 μS. Przewodność elektrolityczna rośnie o około 2% przy wzroście  temperatury o 1^oC, dlatego pomiary konduktometryczne wykonuje się w stałej temperaturze lub stosuje automatyczną kompensację temperatury (ATC).

Symbol „μ” nie jest małą literą „u” lecz dwunastą literą alfabetu greckiego – literą My. Symbol „μ” jest przedrostkiem jednostki miary oznaczającym „mikro” i w układzie SI odpowiada mnożnikowi 10^-6 (jedna milionowa) np. µm – mikroMetr, µg – mikroGram. Natomiast przedrostek μ razem z S oznacza  mikroSimens, czyli skalę używaną do pomiaru EC.

S – Simens
mS – miliSimens
µS – mikroSimens

Podstawowa skala:
1 µS [mikrosimens] = 0.001 mS [milisimens] = 0.000001 S [simens]
1 S = 1000 mS = 1.000.000 µS
1 µS = 1 µmho

Najlepszym rozwiązaniem jest użycie miernika TDS, który automatycznie przeprowadzi konwersję. Mierniki EC nie wykorzystują współczynników konwersji, ponieważ przewodność jest parametrem pierwotnym dla każdego rodzaju miernika, zarówno TDS jak i EC. Aby przeprowadzić konwersję EC na TDS, trzeba w pierwszej kolejności ustalić z jakiego rodzaju wodą mamy do czynienia. Czyli jakiego rodzaju jony wchodzą w skład badanej wody oraz jakie znajdują się w przewadze. Od tego zależy jaki współczynnik konwersji zastosujemy NaCl, 442 czy KCl.

Najlepszym rozwiązaniem będzie użycie miernika EC, jeżeli jednak wiesz, jakiego współczynnika konwersji używa twój miernik TDS, możesz przeprowadzić proste działanie matematyczne. Większość cyfrowych mierników HM-Digital wykorzystuje współczynnik konwersji NaCl, który wynosi średnio 0,5-0,52. Dlatego też, jeśli używasz miernika TDS z współczynnikiem konwersji NaCl, wystarczy pomnożyć odczyt TDS przez dwa, rezultatem będzie wynik zbliżony do aktualnego poziomu EC.